باران

ســُﮩــرآبْ . .!
بـارآלּ چـِشمْ هـآیمـــ رآ شــُستْ ؛
بـِﮧ قــَدرے کـِْﮧ جـُـــز او . . .
دیـگــَر چـیـــــــــــزےْ رآ نــَدیـدَمْـــ ...

چه زود دیر می شود؟؟!

چه زود دیرمی شود!

در باز شد...
برپا !... بر جا !
درس اول : بابا آب داد ، ما سیرآب شدیم.
بابا نان داد ، ما سیر شدیم...
اکرم و امین چقدر سیب و انار داشتند در سبد مهربانی شان...
و کوکب خانم چقدر مهمان نواز بود
و چقدر همه منتظر آمدن حسنک بودند...
کوچه پس کوچه های کودکی را به سرعت طی کردیم
و در زندگی گم شدیم.
همه زیبایی ها رنگ باخت...!
و در زمانه ی سنگ و سیمان قلب هایمان یخ زد!
نگاهمان سرد شد و دستانمان خسته...
دیگر باران با ترانه نمی بارد!
و ما کودکان دیروز دلتنگ شدیم ،
زرد شدیم ، پژمردیم...
و خشکزار زندگیمان تشنه آب شد...
و سال هاست وقتی پشت سرمان را نگاه می کنیم،
جز رد پایی از خاطرات خوش بچگی نمی یابیم،
و در ذهنمان جز همهمه زنگ تفریح ، طنین صدایی نیست...!
و امروز چقدر دلتنگ "آن روزها" ییم
و هرگز نفهمیدیم ،
چرا برای بزرگ شدن این همه بی تاب بودیم...!؟

دیوانگی

مامان

حالم

درس شیرین ریاضی

سلامتیه!!

اونــ مردایـی که با یه نـه گفتنشـون میفـهمی که دیگـه نبایـد اصــرار کنــی‼
اونـی که قبـل از مهـمونی بایـد لباســتو بـهش نشـون بـدی تا تأییــدش کنه‼
اونـی که وقتـی بهـت اخـم میـکنه بایـد شـالتو بـکشی جـلو‼
اونـی که وقتـی میـخوای از پیشش بـری دسـت میکشه رو لبـت میـگه کمرنـگ کـن اون روژتــو‼
اونـی که وقتـی تـوی یه جمعیــد از بغلــت تکــون نمیخــوره‼
اونـی که تـوی ســرما یــخ میزنــه ولـی وایمیسـه سـرکـوچـه تا تو بـری خونه‼
اونـی که اگـه اشــتباهی بکنـی پیــش خــودت میگـی اگه بفــهمه میکشــتم‼
اونـی که خنــده و شیطـونیـاش فقـط و فقـط مـال خودتـه و اخمـش مال بقیـه‼
به این میگـن مــــــــــــــــــــــــــرررررد‼‼
به سـلامتی مـــــــــــــــردها ...‼

پاییز

ستارگان

حقیقت

یک حقیقت اینه که:

فرودگاه ها بوسه های بیشتری از سالن های عروسی به خود دیده اند.

و دیوارهای بیمارستان ها بیشتر از عبادتگاه ها دعا  شنیده اند.

(حسین پناهی)